Roland Garros całkowicie mnie pochłonął. W ostatnim tygodniu nic innego tak bardzo nie absorbowało mojej uwagi. Najlepsze dopiero przede mną. Aż strach pomyśleć, co będzie się działo od 12.06.2014. Nie mogę się doczekać sportowych emocji z najwyższej półki, co nie oznacza, że przestaje pisać na blogu. Dzisiaj przedstawię 3 gry i zabawy ruchowe, które możecie wykorzystać w pracy z przedszkolakami oraz z dziećmi ze szkoły podstawowej.
Każdy trening z przedszkolakami powinien mieć główny motyw. Najprostsze i najskuteczniejsze są opowieści ruchowe związane ze zwierzętami. Dla przypomnienia podaję link, w którym opisuję co to jest opowieść ruchowe oraz jak ją wykorzystać podczas zajęć ruchowych:
Gry i zabawy ruchowe z wyobraźnią. Opowieście ruchowe-jestem na tak!
Poniżej przedstawię 3 gry i zabawy ruchowe, które nie są opowieściami ruchowymi, mają jednak element pobudzający wyobraźnię. Głównym motywem są zwierzęta zamieszkujące dżunglę.
„Ucieczka z dżungli”
Zaznaczamy pachołkami dżunglę – pole wielkości 10×10 metrów (zależy od warunków bazowych). Na jedno pole przypada 10-12 dzieci. Dzielimy je na dwie drużyny (tygrysy, myśliwi).
Myśliwi i tygrysy poruszają się na terenie dżungli. Cztery linie mają swoje nazwy (możecie nazwać je, jak chcecie). Gdy wypowiemy nazwę jednego z brzegów, tygrysy uciekają do wyznaczonej linii (nie mogą zostać złapani przez myśliwych). Po chwili zmiana ról. Wygrywa drużyna, której gracze zostali mniej razy złapani przez myśliwych. Często stosuję różne modyfikację m.in poruszanie się po dżungli z różną prędkością, różne rodzaje ruchu-skakanie, chodzenie, bieganie, czołganie się etc.
Każde dziecko uwielbia kapucynki, które są największą „atrakcją” każdego zoo. Zresztą, jak tu nie kochać tych małych stworzonek?:) Polecam film „Amazonia. Przygody małpki Sai” dla wszystkich dzieciaków i nie tylko. Omijajcie wersję 3d-zapłacicie więcej, a jakość nie powala na kolana.
„Ratuj się na drzewo”
Wyznaczamy pole zabawy, ustawiamy las z pachołków. Około 2 metrów obok pola gry zaznaczamy strefę polowania o wielkości 5×2 metrów. W jednym z rogów pola gry leżą plastrony. Małpiątka biegają swobodnie po dżungli. Myśliwy (trener) jest w swoim namiocie (strefa polowania) i przygotowuje się do strefy polowania. W jednej chwili myśliwy udaje się do dżungli na polowanie. Małpiątka ratują się, uciekając szybko na drzewo (dotykają pachołki). Ale, żeby nie było za łatwo-na każdym drzewie zmieszczą się tylko dwie małpki. Małpki, które nie znajdą sobie drzewka, zostają schwytane. Schwytane małpki muszą założyć plastron i mogą go ściągnąć, gdy podczas kolejnego polowania znajdą sobie drzewo.
Modyfikacji zabawy jest wiele, ale tym razem nie podaję gotowych rozwiązań. Mam nadzieję, że wykażecie się kreatywnością.
Nie możesz przegapić: Jaki powinien być trener przedszkolaków?
„Wilcze stado”
W Europie, najwięcej wilków można spotkać w Rumunii. Ot tak, mała ciekawostka wyszukana w internetach. Możecie wyobrazić sobie zabawę w rumuńskich klimatach:).
Pachołkami zaznaczamy pole gry o wymiarach 15×15 metrów. Obok pola gry znajduje się strefa polowania i strefa dzieci, piłki oraz pachołki.
Wilki poruszają się swobodnie wewnątrz pola. Mówimy jakąś liczbę, dzieci muszą utworzyć szybko grupy o podanej liczbie osób i chwycić się za ręce. Dzieciaki, które nie mają grupy, mogą przykucnąć w środku innej grupy i w ten sposób się schować. Goniący trener znajduje się poza polem gry i próbuje na komendę (mówimy jakąś liczbę) schwytać samotne dzieci. Gdy schwytamy dziecko, dostajemy dziecięcy „kapelusz” (pachołek). Gdy dzieci wykonują swoje zadania, dostają piłkę. Wilki oraz myśliwy gromadzi zebrane premie na własnych polach.
Zabawy są na tyle proste, że darowałem sobie tym razem ilustracje. Dajcie znać, jak Wam poszło. Powodzenia!
Chcesz więcej unikalnych gier i zabaw ruchowych? Pobierz moją książkę „Magiczny świat gier i zabaw ruchowych”.